از قاجار به پهلوری  1298 - 1308 شمسی- براساس اسناد وزارت خارجه آمریکا /// دکتر محمدقلی مجد - ترجمه: رضا مرزانی، مصطفی امیری - موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی - 1389 -
جلد گالینگور - 680 صفحه - شابک: 9786005786019
موضوع: تاریخ ایران، قاجاریان، رضا پهلوی، شاه ایران، 1257-1323 شمسی /
قیمت بازار: 35000 تومان - فروش: 17500 تومان
این کتاب در بازار کم یاب است.

معرفی کتاب

این کتاب ترجمه ای است از پژوهش دکتر محمدقلی مجد، محقق ایرانی مقیم آمریکا که با عنوان «From Qajar to Pahlavi: Iran, 1919 - 1930» در کشور آمریکا چاپ و منتشر شده است.
در این تحقیق حدود چهار هزار روز از تاریخ ایران (1309 - 1298) به تصویر کشیده شده است. نویسنده، برای این بررسی روزشمارگونه از 633 سند منتشر نشده بهره برد، که در قالب گزارش، تلگرام، ابلاغیه، دستورالعمل، نامه و یادداشت در آرشیو وزارت خارجه آمریکا نگهداری می شود.
نکته حاثز اهمیت آن است که دکتر مجد اولین کسی است که به شکل گسترده از اسناد علنی شده آمریکا برای بررسی تاریخ ایران در طول سال های 1941 - 1921 استفاده کرده است. اسناد این دوره وزارت خارجه آمریکا، از حدود سی سال پیش در اختیار محققین قرار گرفت.

بخشی از کتاب به استقرار دیکتاتوری نظامی در ایران بوسیله بریتانیا طی سال های 1923 - 1919 اختصاص دارد؛ یعنی از دوره وثوق الدوله تا رضا پهلوی. بخشی دیگر مربوط به تحکیم دیکتاتوری نظامی به وسیله بریتانیا است؛ یعنی از ریاست الوزرایی رضاخان تا سلطنت او. این کتاب با ماجرای سرکوب خونین عشایر ایران در سالهای 1930 - 1929 پایان می یابد.


«از قاجاریه به پهلوی» عنوان یکی دیگر از آثار دکتر محمدقلی مجد، پژوهشگر و محقق ایرانی مقیم آمریکا است که توسط مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی منتشر شده است. در این کتاب که ترجمه متن انگلیسی همین اثر تحت‌عنوان «From Qajar to Pahlavi: Iran 1919_ 1930» می‌باشد، چهار هزار روز از تاریخ ایران از تاریخ 1298 تا 1309 هجری خورشیدی به تصویر کشیده شده است. مجد برای این بررسی روزشمار‌گونه، از 633 سند منتشر نشده بهره برده که در قالب گزارش، تلگرام، ابلاغیه، دستورالعمل، نامه و یادداشت در آرشیو وزارت امورخارجه آمریکا نگهداری می‌شود.
نکته حائز اهمیت آن است که دکتر مجد اولین کسی است که به شکل گسترده از اسناد علنی شده آمریکا برای بررسی تاریخ ایران در طول سال‌های 1941 ـ 1921 استفاده کرده است.
گزارش‌های قید شده در این اسناد، ایران را سرزمینی معرفی می‌کند که بیست سال به غارت رفته، با وحشی‌گری سرکوب شده و به شدت آسیب دیده است. فقر، ستم، قتل در زندان، سانسور و جالب‌تر از همه کمبود مواد غذایی در این کشور بیداد می‌کرد. در واقع، ایران‌نوینی که «رضاشاه کبیر» معمار آن بود، یک دیکتاتوری بی‌رحم و خشن نظامی بود که در آن قانون اساسی و مجلس به شوخی شباهت داشت. «ایران نو» یکی از فقیرترین و عقب‌مانده‌ترین کشورهای جهان زمان خود بود که نود درصد جمعیت آن بی‌سواد بودند؛ از جمله خود رضاشاه.
سفیر آمریکا در تهران، رضاشاه را در زمان سلطنتش چنین توصیف کرده است: «پسر بی‌سواد یک روستایی بی‌سواد»، مردی که «تنها مقدار ناچیزی با توحش فاصله دارد». ولی در یک چیز با آنها متفاوت بود: او یکی از ثروتمندترین مردان جهان زمان خود به شمار می‌رفت.
کتاب «قاجار به پهلوی» نیز مستند به اسناد وزارت امورخارجه آمریکاست؛ اسنادی که طی 30 سال اخیر در اختیار محققان بوده ولی چندان مورد استفاده قرار نگرفته بود.